رابطه بین باورهای خودکارایی، منبع کنترل و سبک های تدریس دبیران زبان انگلیسی ایران

دبیران یکی از عناصر موثر برای موفقیت هر نظام آموزشی هستند. در این تحقیق، جهت شناخت بهتر دبیران، تعدادی از عاملهای روانشناختی و شخصیّتی آنها مورد توجه قرار گرفته است. در محیطهای آموزش زبان، نظریه پردازان شناختی اجتماعی بر این باورند که خودکارایی ?، منبع کنترل ?، که به استنباط افراد از دلایل اصلی و شالوده ای رخدادهای زندگیشان اطلاق میشود، و سبک های تدریس ? دبیران، تاثیر بسیار شگرفی برموفقیت آموزشی آنها دارد. بنابراین، هدف این تحقیق اینست تا رابطه ی بین باورهای خودکارایی، منبع کنترل و سبک های تدریس دبیران را در محیط آموزشی ایران که زبان انگلیسی در آن به عنوان زبان بیگانه تلقی می گردد، مورد بررسی قرار دهد. برای این منظور، صد و دو دبیر زبان انگلیسی از دبیرستان های مختلف شهرهای مشهد و زاهدان در این تحقیق شرکت کردند. مجموعه داده های مطالعه حاضر از طریق سه پرسشنامه جمع آوری گردید. پرسشنامه اوّل جهت تعیین باورهای خودکارایی دبیران، پرسشنامه دوّم برای یافتن منبع کنترل آنها و آخرین پرسشنامه به منظور شناخت سبک تدریس غالب در آنها بکار گرفته شد. تجزیه و تحلیل داده ها، رابطه ی معناداری را بین خودکارایی دبیران و منبع کنترل آنها نشان داد. همچنین یافته های این تحقیق آشکار ساخت که خودکارایی دبیران بطور معناداری با سبک های تدریس غالب آنها ارتباط دارد. سرانجام، همبستگی معناداری بین منبع کنترل دبیران و سبک های تدریس غالب آنها پیدا شد. یافته های تحقیق حاضر بخصوص برای اساتید دبیران کاربرد دارد. آنها بهتر است تا باورهای خودکارایی دبیران پیش از خدمت را با بازخورد صحیح و مستمر افزایش دهند.